کد مطلب:59756 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243

یكی از جنگهای زمان پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) كه در سال چهارم هجرت واقع شد، غزوه «بنی نضیر» است ، بنی نضیر یكی از طوایف یهود بودند كه در نزدیك مدینه می زیستند و همواره در توطئه و كمین بر ضد اسلام بسر می بردند، حتی در صدد آن بودند كه مخفیانه پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) را ترور كنند، پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به طور قاطع با آنان برخورد كرد و سپاه اسلام پس از پانزده روز محاصره قلعه آنان ، آنان را وادار به تسلیم كرد و سپس در ماه صفر سال چهارم هجرت ، آنان را از حجاز تبعید كرد و به این ترتیب در به در و تار و مار شدند.

از ویژگیهای زندگی امیرمؤ منان علی (علیه السلام) در این مورد این بود كه یكی از سران یهودیان تروریست را كه (در جریان جنگ بنی نضیر) به سوی خیمه رسول خدا(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) تیر انداخته بود، كشت[1] و نُه نفر از یهودیان (توطئه گر) را به قتل رساند و سر بریده آنان را كه همیار بودند به حضور پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) آورد.

حسّان بن ثابت انصاری (شاعر معروف) خطاب به علی (علیه السلام) می گوید:

للّهِِ اَیُّ كَرِیهَةٍ أَبْلَیْتَها
بِبَنِی قُرَیْظَةٍ وَالنُّفُوسُ تَطْلِعُ

اردی رئیسهم وآب بتسعة
طورا یشلهم وطورا یدفع

«براستی چه دشواریها و رنجها را در مورد یهود بنی نضیر[2] تحمّل كردی ، آنگاه كه مردم چشم انتظار عملیّات تو بودند، رئیس آنان را كشتی و نه نفر از آنان را بازگرداندی ، گاهی آنان را سركوب می كرد و گاهی از آنان جلوگیری می نمود (تا آسیب به پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) نزنند»).

1. این شخص به نام «غرور» كه از دلاوران پرجرأت یهود بود، همراه جمعی توطئه سرّی برای ترور پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) داشت و به دنبال آن ، تیری به خیمه رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) كه در سرزمین «بنی حطمه» برپا بود، انداخت و تیر به خیمه اصابت كرد، پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) دستور داد خیمه را از آنجا كندند و به دامنه كوهی بردند (ارشاد مفید، ج 1، ص 82).
2. ظاهرا بنی نضیر، درست است كه در شعر اشتباها بنی قریضه آمده است.